Jacob Akkerman — 1951-2023

Jacob Akkerman, voorzitter van IJsclub Sneek 1871, is op 29 maart na een kort ziekbed op 71-jarige leeftijd overleden. De crematieplechtigheid werd dinsdag 4 april in Crematorium Sneek gehouden.
Akkerman trad in 1984 toe tot het ijsclubbestuur. Elf jaar later volgde zijn benoeming tot voorzitter.
Hij liet het, in woord en gebaar, meer dan eens weten: ‘de ijsclub is m’n alles’. Zijn wens om de condoleantie in het clubhuis van IJsbaan Dicky van der Werf te laten plaatsvinden, twee dagen voor de crematie, was daarvan een passend bewijs. Veel mensen maakten deze zondagmiddag van de gelegenheid gebruik om afscheid van hem te nemen.
Zijn credo was: ‘we zijn geen ijzige vereniging – nee, we binne un klup fan warme meensen’. Hij had het dan met name over de vrijwilligers, de vaste kern van voornamelijk pensionado’s. De werk- en paradepaardjes, zoals hij ze met trots en bewondering noemde.
Zo’n nijver clubje maten moet je koesteren en vooral: bijeenhouden. Akkerman, met zijn jarenlange ervaring in allerlei besturen – en wellicht ook wel door zijn vroegere deurwaarderswerk – kon dat als de beste. Een combinatie van zakelijkheid en milde losheid.
Elke maandagochtend komen de bestuursleden en de andere vrijwilligers in het clubhuis bijeen. Is dat niet erg vaak, denken sommigen misschien, voor hooguit die paar dagen in het jaar dat de baan open is? Nou, dat is te zeggen: er is toch elke keer aardig wat te bespreken, blijkbaar.
Wie er als argeloze toehoorder bij zou zitten, denkt misschien: wat is dit hier voor Poolse landdag? Politieke kwesties, de voetballerij, vogels, bijen, foto’s van kleinkinderen, het weer natuurlijk. Alles komt voorbij. Van de hak op de tak.
Jacob hoorde en zag dat dan een poos minzaam aan. Totdat hij zichtbaar genoeg van dat door elkaar praten had en luid en duidelijk riep: ‘orde!’. ,,Er kan nu maar één het woord hebben”, zei hij dan. Je hoefde niet te vragen wie dat was.
Akkermans voorzitterschap wordt door twee absolute hoogtepunten gemarkeerd. Het eerste is de realisatie in 2008 van het ijsbaangebouw. Zijn inbreng in dit grote project moet niet te licht worden geacht. Dat de alom gewaardeerde Sneker zakenman Dicky van der Werf een paar ton aan de ijsclub naliet, hielp daar uiteraard wel bij.
Het tweede hoogtepunt is de viering van het 150-jarig bestaan van IJsclub Sneek in 2021. Met een fraai jubileumboek en een sfeervolle bijeenkomst in het Fries Scheepvaart Museum. ,,We zaten middenin de corona, maar het liep allemaal als een klok”, stelde de voorzitter naderhand heel tevreden vast.
De ijsclub zal hem missen. Zijn zorg voor het behoud van een mooie, veilige schaatsbaan voor jong en oud. Zijn inzet voor de leden/donateurs van de vereniging als geheel. En natuurlijk zijn grote betrokkenheid bij de hechte vrijwilligersploeg.
,,We hebben het ook wel een beetje druk met elkáár”, zei hij dan, met een knipoog. Dat bedoelde hij niet alleen als een grapje. Elkaar wekelijks zien, kort en bondig overleggen, wat langer slap kletsen, onderhoudsklusjes uitvoeren binnen en buiten de baan. Dat smeedt een band, vond hij. Daardoor word en blijf je maten van elkaar, ten voordele van de hele vereniging.
Uit die vriendenploeg is nu één weggevallen. Voorgoed. De ijsclub rouwt, maar is tegelijk dankbaar voor wie hij was en wat hij heeft betekend. Het was een eer en een voorrecht om Jacob Akkerman in haar midden te mogen hebben.

Jacob Akkerman was lid in de orde van Oranje Nassau.